niedziela, 3 maja 2015

Słonie Afrykańskie

SŁONIE AFRYKAŃSKIE

Słoń afrykański (Loxodonta africana) – gatunek ssaka z rodziny słoniowatych, największe współcześnie żyjące zwierzę lądowe. Wcześniej uznawany za jeden gatunek wraz z afrykańskim słoniem leśnym (Loxodonta cyclotis). Zwierzę stadne, zamieszkuje afrykańską sawannę, lasy i stepy od południowych krańców Sahary po Namibię, północną Botswanę i północną część Afryki. W starożytności wykorzystywane jako zwierzęta bojowe.





Wysokość: samiec – od 3 do 4,2 m, samica od 2,2 do 2,6 m
Długość: samiec – od 6 do 7,5 m, samica – od 4,9 do 6,2 m
Masa ciała: samiec – od 4000 do 6000 kg, samica – od 2100 do 3200 kg
Długość ciosów: do 3 m Masa ciosów: od 30 do 42 kg


Tryb życia Zwyczaje: żyje w grupach rodzinnych
Odgłosy: głębokie chrząkanie jako stała forma komunikacji, trąbienie, gdy jest zdenerwowany Pożywienie: rośliny Długość życia: około 70 lat


Cechy charakterystyczne
Uszy – sięgają do 1,5 m długości. Wykorzystywane są do termoregulacji (chłodzenia).
Trąba – służy do oddychania, wąchania, picia i "kąpieli" jak również do zbierania pożywienia i zrywania gałęzi z wyższych partii drzew. Jest zakończona dwoma palczastymi wyrostkami.Zęby – cztery łuki trzonowców, po jednym z każdej strony szczęki. Mają długości 30 cm i każdy z nich składa się ze zrośniętych 4 zębów. Wraz ze ścieraniem się przednich zębów wyrastają od tyłu kolejno następne, które zastąpią zużyte. Mogą odrastać w całości nawet 6 razy.Ciosy – przedłużone siekacze, rosną w ciągu całego życia zwierzęcia.Stopy – spodnia ich strona jest miękka i delikatna, dzięki czemu zwierzę mimo olbrzymiej masy może poruszać się bezszelestnie.Skóra – pomarszczona, pokryta szczątkowym owłosieniem. U młodych słoni pokryta jest rzadkimi grubymi włosami.Słoń afrykański jest większy od słonia indyjskiego (azjatyckiego).




Wyróżnia się dwa podgatunki słonia afrykańskiego: słoń afrykański stepowy (Loxodonta africana oxyotis) i słoń afrykański sawannowy (Loxodonta africana africana). Słoń afrykański leśny (Loxodonta cyclotis), wcześniej uznawany za podgatunek, został przeklasyfikowany do rangi odrębnego gatunku, czego słuszność potwierdzają najnowsze badania genetyczne.
Największym zagrożeniem dla słoni jest człowiek. Słonie są zagrożone w wyniku niszczenia środowiska i kłusownictwa. Zabijanie dla kości słoniowej, skór i mięsa, nierzadko dla sportu doprowadziło do spadku populacji słoni z kilku milionów do 700 tys. osobników w 1989. Obecnie słoń afrykański jest chroniony przepisami konwencji waszyngtońskiej (CITES). W październiku 1989 roku został wprowadzony zakaz wszelkiego handlu kością słoniową, złagodzony w czerwcu 1997



























Brak komentarzy:

Prześlij komentarz