Hiena
Zamieszkiwała w okresie plejstocenu od ok. 500 000 lat temu Europę (jej szczątki znane są także z terenów Polski), Azję od północnych Chin i Hiszpanii do Wysp Brytyjskich. Była niemal dwukrotnie większa od współczesnej hieny cętkowanej, z którą była spokrewniona. Wyginęła pod koniec plejstocenu (ok. 10 000 lat temu). Obok kości znajdowane są również często jej skamieniałe ekskrementy (koprolity). Mały słownik zoologiczny: ssaki. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1978.
Hiena pręgowana – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny hienowatych.
Występowanie Afryka: Egipt, Sudan, Etiopia, Tanzania, Kenia, a także w zachodniej i środkowej Azji na Zakaukaziu,Azerbejdżanie i wschodniej Gruzji
Dojrzałość płciową osiągają około 1 roku. Ciąża trwa około 90 dni ; w miocie jest od 2 do 4 młodych. Młode rodzą się ślepe z zarośniętymi uszami. Oczy otwierają po 7-8 dniach. Okres laktacji trwa około 2 miesięcy. Samiec bierze udział w wychowie młodych.
cechy gatunku
Długość ciała bez ogona: 95-120 cm. Długość ogona: 25-33 cm. Masa ciała: 26-41 kg. Umaszczenie zmienne, od jasno-szaro-żółtego do buro-szarego. Na bokach ciała ciemne pręgi, przechodzące miejscami w plamy. Na udach ciemne poprzeczne paski.
Biotop
Stepy, zarośla, pustynie, zwłaszcza kamieniste. W górach dochodzi do 2500 m n.p.m.
Status
Stosunkowo liczna w Afryce i Azji. W Europie rzadka.
Odżywianie
Pożywieniem hieny pręgowanej jest wszelkiego rodzaju padlina i resztki ofiar innych drapieżników. Z braku padliny napada na stare lub chore małe ssaki, śpiące ptaki, gady i owady. Nie stroni też od owoców i warzyw.
Hiena cętkowana, hiena plamista – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny hienowatych, jedyny przedstawiciel rodzaju Crocuta, największa ze współczesnie żyjących hien.
Wygląd Sierść gęsta, od szarej do brązowej z ciemnymi cętkami, które bledną wraz z wiekiem. Młode hieny rodzą się czarne, z wiekiem jaśnieją i pojawiają się u nich cętki.
Hieny cętkowane żyją w stadach (klanach), w których przewodniczką jest zwykle najstarsza samica. Wielkość klanu i jego rewiru zależą od zamieszkiwanego środowiska. Zazwyczaj w klanie jest od 15 do 80 hien. Terytorium zajmuje zazwyczaj około 50 kilometrów kwadratowych. Zdarzają się hieny żyjące samotnie lub w parach. Stado wspólnie broni terytorium lub pożywienia przed wrogami.
Dużą rolę w życiu tych zwierząt odgrywa kontakt fizyczny, jak i sygnały zapachowe i wzrokowe. Hierarchia w klanie jest najlepiej zauważalna podczas jedzenia. Dominująca samica je pierwsza. Następnie inne samice i ich młode, a na końcu samce. Wszystkie hieny muszą reagować na gniew przywódczyni zgodnie z ich pozycją. Inaczej załamie się porządek społeczny klanu. Nieposłuszeństwo
Hieny cętkowane żywią się nie tylko padliną, ale także aktywnie polują na antylopy, zebry i inne średniej wielkości zwierzęta, a czasami na młode żyrafy, słonie i nosorożce. Potrafi wyczuć pożywienie z odległości wielu kilometrów. Hiena zjada wszystko co się da strawić. Ma bardzo silne szczęki zdolne skruszyć kość słonia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz